Inmiddels ben ik van de jetlag af... Dus geen nachtelijk sessie achter de computer mee..
Ik weet niet wat nu de beste remedie was tegen jetlag... Alcohol, een nachtje door stappen en dansen. Belangrijkste ik ben er vanaf... En de hoogte... Ik begin er aan te wennen. Toch gek hoor, zo plots beginnen hijgen na een kleine inspanning...
Dus ik probeer nu snel even enkele lijnen te typen voor het volgende avontuur begint.
Op een paar uur riijden van Bogota ligt namelijk San Fransico (Colombia, natuurlijk). Samen met Margarita, haar zus Martha gaan we naar het buitenverblijf van Camilo. Camilo is de vriend van Matha en hij gaat er een heerlijke BBQ houden, naar het schijnt...
Ik moet zeggen de dingen die ik hier tot nu toe gegeten heb: heerlijk!
En overal tientallen soorten lekker fruit waar ik nog nooit van gehoord heb en daar maken ze overal heerlijke verse dranjes van.
Of wat zou je zeggen van een ijsje waar je niet de smakem kiest, maar gewoon het verse fruit aanwijst en 2 minuten later heb je een lekker ijsje...
Dus, Caroline, Wilfried, Audrey, Andres, Veerle, Eva ik weet nog een leuk adersje voor ons volgende ijssalon bezoek!!!
Enfin, zoal ik eerder schreef vrijdag ben ik samen met Margarita het Colombiaanse of beter het Bogotaanse nachtleven ingedoken. Een voordeel: hier nemen we altijd de taxi... Dus ja zeker na die fles rum een verstandige keuze.
Om even te schetsen hoe dat gaat: Je betaalt om binnen te gaan, je wordt grondig! gefouilleerd en dan word je naar een tafeltje geleid. Daar bestel je je drank. In dit geval een fles rum en je begint rond je tafeltje te dansen.
De garcon blijft je drankje op pijl houden en vult regelmatig ijs, rum, beetje cola en lemoen bij.
Bon, iedereen is verder aan het dansen op de salsa, merengue, cumbia, regue, mapale en samba. Geweldig leuk. En natuurlijk speelt er daar op een gewone vrijdag een bandje zoals je ze bij ons zelden vindt... Ok ok ik geef toe er was veel rum...
En ja... natuurlijk ondergetekende -allom bekend voor zijn dansvaardigheid kuch kuch - ontsprong de dans niet... Ontsnapte niet aan de latin music.
Wel ik moet zeggen als je je laat gaan (en met wat rum) is het onmogelijk stilt te staan en als je dan al die mensen super ritmisch zit bewegen: zeer aanstekelijk.
Dus ik kreeg "les" van Margarita. Les the latin way. Dat wil zeggen: "OK, kijk naar mij, neem mijn heupen vast en voel het ritme... en luister naar de muziek en volg..."
En tot mijn verbazing en NOG MEER tot Margarita's verbazing en ontgoocheling lukte het aardig. Ja, ontgoocheling want ze had me toch maar wat graag uitgelachen met mijn stijve europese knoken... ;-)
Bon, na het sensuele rondhuppelen en opgaan in de muziek en tussen al die latina's en latino's kroop ik tegen een uur of 4 mijn bedje in... Om wakker te worden zonder jetlag, met een kleine kater en met Brasil dat van Frankrijk verloor...
Ongeloofelijk hoe alles en iedereen mee leeft en roept en ALS je al geen TV of radio zou hebben opstaan... Geen probleem bij elke goal gaat er zo wie zo een luide kreet door het land... en waarschijnlijk het hele continent...
Het zou me niet verbazen moest er ergens in de Andes een permanente echo zijn die klinkt als "ggooooaaaaaaaaaaaaallllllll!!"
Enfin, daar gaat de droom om een Latijns- Amerikaanse finale te zien in het continent zelf...
Verder hebben we nog een paar leuke wandeligen gemaakt in Usaquen, een leuk trendy stukje Bogota. De foto van het kerkje hierboven is van daar. En natuurlijk - ik heb een latina gids- enkele shoppingcenters. Heer mooi en erg geslaagde en gezellige architectuur.
Bon, ik ga hier geen latina geduld op de proef stellen en zal maar eens mijn spullen pakken voor onze uitstap naar San Fransico. We blijven daar slapen:: dus volgende bijdrage maandag (dinsdag voor jullie).
En disndag vliegen we naar Cartagena...
Hou jullie goed, ik slaag er ook nog in dat te doen...
Hasta la vista, Kris
